Wat mijn droom me fluisterde

23 nov. 2025 BewustLeven

Schitterende afbeelding van een vrouw bij een water met daarin edelstenen en een prachtige sterrenhemel in natuurlijke omgeving. De beschrijving van een droom.

Alle Ascensia: Blog over inspiratie, creativiteit, schoonheid en bewustzijn 0

Lieve lezer,

Graag wil ik een heel bijzondere droom delen, een droom van afgelopen nacht die me dieper raakte dan ik had verwacht. Een droom die aanvoelde als een herinnering… alsof mijn ziel iets probeerde te zeggen wat woorden overdag niet kunnen vangen.

Mijn leven is nooit eenvoudig geweest, en ik heb altijd een soort heimwee gevoeld, een verlangen naar een thuis dat niet helemaal hier leek te liggen. Een thuis tussen de sterren.

Vannacht vond ik mezelf in een intens en helder droomlandschap. Ik wandelde door mijn eigen buurt, tot ik opeens de weg naar huis kwijt was. Via een omweg kwam ik in een natuurgebied terecht, waar een wandelpad me leidde naar sprankelend helder water.

Daar gebeurde iets magisch: in het water lagen prachtige edelstenen, in kleuren die bijna buitenaards leken. Ik stapte het water in, voelde de koelte om mijn benen en verzamelde een paar van de meest bijzondere stenen. Sommige waren te zwaar om mee te nemen, alsof ze nog niet klaar waren om gedragen te worden.

Op de terugweg kwam ik mensen tegen die me de richting naar mijn woonstraat konden aanwijzen. Ik legde de stenen voorzichtig neer met de intentie om ze zo meteen weer op te halen. Maar toen ik terugkwam… waren ze verdwenen.

Een vrouw stond daar met andere stenen in haar handen. Ze bood ze me aan, maar mijn hele wezen wist: dit zijn niet de stenen die ik heb gevonden. Ze misleidde me. Ik voelde dat ze mijn stenen had verstopt. Toen ik haar niet geloofde, sloot ze me op in een kamer. Daar bleek echter een andere deur te zijn die ik zelf kon openen. Ik kon gewoon naar huis gaan.

En toch… het verdriet dat mijn stenen me ontnomen waren, bleef als een kloppend hart in mijn borst. Het raakte me zo diep dat ik vanmorgen zelfs moest huilen.

Nu begrijp ik waarom.

Volgende week is mijn open dag. Een afsluiting van oude fasen in mijn leven. En de start van iets nieuws, iets echts. Het moment waarop ik met mijn boek, “Het licht van de sterren”, naar buiten stap. Het raakt me ook nu nog, terwijl ik mijn droom opschrijf. Ik voel tranen in mijn ogen komen. Tranen omdat ik dankbaar ben dat de sterrenlichtjes in mijn leven gekomen zijn. Dankbaar dat ik dit met jullie mag delen.

Mijn droom laat me voelen hoe kwetsbaar het is om mijn innerlijke schatten, mijn waarheid, mijn ervaringen te delen met de wereld. Hoe bang je kunt zijn dat iemand het wegneemt, verdraait of niet gelooft.

Maar mijn droom liet me ook dit zien:

Hoe vaak anderen ook proberen mijn pad te beïnvloeden, ik heb altijd de kracht om mijn eigen deur te openen.

De stenen die ik in het water vond, zijn niet verdwenen. Ze zitten in mij. En het is tijd om ze te laten zien.

In liefde en licht met jullie gedeeld,

Ivonne Fuhren-van de Kerkhof

Deel: