De fluistering van de herfst – Een reis door het kleurrijke herfstbos

Lieve lezer, 

In deze blog neem ik je mee op pad door het prachtige herfstbos. Kleurrijk, fris en vol leven. De bladeren stralen in tinten van goud, koper en roest, een laatste zang van de zomer, voordat alles zich weer terugtrekt in stilte. Er is iets ontroerend aan de vergankelijkheid. Alsof de bomen met hun vallende bladeren ons toe fluisteren ook durven los te laten. 

Tussen de wortels, bladeren en het mos ontdek ik kleine werelden, paddenstoelen in alle denkbare kleuren en vormen. Sommige staan fier recht overeind als tempels van de natuur, anderen verbergen zich schuchter in het licht dat gefilterd tussen de bladeren valt. 

Een zeldzame Postia caesia paddenstoel

Iedere foto die ik maak voelt niet als het vastleggen van een beeld, maar als een ontmoeting. Een moment waarin ik de adem van de aarde kan horen, zacht maar onmiskenbaar. 

In het ritme van de natuur vind ik mezelf steeds opnieuw terug. De herfst leert me dat schoonheid niet alleen in bloei ligt, maar ook in het loslaten, het vervagen en het opnieuw beginnen.

Mijn camera is slechts een spiegel van mijn blik, en mijn blik is slechts een spiegel van mijn ziel. Wanneer ik door mijn lens kijk, voel ik dat alles met elkaar verbonden is: het licht dat valt, de geur van vochtige bladeren, het zachte kraken onder mijn voeten. En in dat samenspel ontstaat iets heiligs. Niet in woorden te vatten, maar voelbaar in elke vezel van mijn wezen.

De herfst nodigt ons uit om mee te bewegen met de cyclus van het leven. Om te vertragen. Om stil te zijn. En juist in die stilte, tussen twee ademhalingen in, openbaart zich de ware schoonheid: dat alles vergankelijk is, en juist daarom zo kostbaar.

Een liefdevolle groet, 

Ivonne Fuhren